Jak dobrać odpowiednie ścierniwo do rodzaju zabrudzenia, zanieczyszczenia i twardości materiału

Jak określić rodzaj zabrudzenia przed wyborem ścierniwa?

Najpierw nazwij zabrudzenie i oceń, jak mocno trzyma się podłoża. To decyduje o agresywności materiału ściernego i parametrach pracy.

Przed doborem zwróć uwagę na:

• typ zanieczyszczenia: rdza, tlenki, zgorzelina, stara farba, lakier proszkowy, bitum, kamień i osady mineralne, olej, tłuszcz, sadza
• grubość powłoki i jej elastyczność
• wilgotność oraz warstwy pod spodem, na przykład podkład
• wrażliwość detalu na temperaturę i uderzenie
• ryzyko wtarcia obcego metalu w podłoże

Które ścierniwo pasuje do miękkich, a które do twardych powierzchni?

Twardość podłoża to podstawa. Miękkie materiały łatwo uszkodzić, twarde wymagają większej energii.

Dla powierzchni miękkich, na przykład aluminium, mosiądzu, miedzi, tworzyw, kompozytów, drewna:

• kulki szklane i granulat szklany do delikatnego matowienia
• soda do kruchych powłok i odtłuszczania bez profilu
• śrut plastikowy, łupiny orzecha, kolby kukurydzy do usuwania farb z delikatnych podłoży
• drobny garnet przy niższym ciśnieniu, gdy potrzeba nieco większej siły

Dla powierzchni twardych, na przykład stali, żeliwa, betonu, kamienia:

• elektrokorund i węglik krzemu do szybkiego skrawania twardych powłok
• szlaka pomiedziowa do prac w terenie otwartym, grubszy garnet i elektrokorund NK Al FeSi do agresywnego czyszczenia
• śrut staliwny łamany do chropowacenia,
• śrut staliwny kulisty do wygładzania i kulowania
• śrut nierdzewny na stal nierdzewną, by uniknąć wtarcia żelaza

W ofercie PPH Rewa dostępne są m.in. garnet, granulat i kulki szklane, elektrokorund, węglik krzemu, soda, śrut stalowy i nierdzewny, śrut aluminiowy oraz plastikowy, szlaka pomiedziowa, łupiny orzecha i kolby kukurydzy.

Jak dobierać ziarnistość do stopnia zabrudzenia i oczekiwanego efektu?

Ziarnistość wpływa na szybkość czyszczenia i chropowatość.

• Grube, ostre ziarno usuwa grube powłoki, rdzę i zgorzelinę. Pozostawia wyraźny profil.
• Średnie ziarno jest uniwersalne. Daje czystą powierzchnię i profil pod malowanie.
• Drobne ziarno służy do satynowania i delikatnego matu. Ogranicza ryzyko podcięć i przegrzania.

Wybieraj także kształt. Ziarno kanciaste tnie i otwiera powierzchnię. Ziarno kuliste czyści łagodniej i zamyka pory. W praktyce często łączy się dwa kroki: szybkie zdjęcie powłoki materiałem kątowym, potem wykończenie kulkami szklanymi.

Kiedy lepsze jest ścieranie mechaniczne, a kiedy inne metody?

Ścieranie mechaniczne sprawdza się, gdy:

• powłoka jest krucha lub zwietrzała
• potrzebna jest chropowatość pod klej lub farbę
• liczy się szybkość i brak chemii

Lepiej rozważyć delikatne i miękkie, gdy:

• podłoże jest bardzo miękkie albo cienkie i grozi odkształceniem
• farba jest elastyczna, wielowarstwowa lub chemoodporna
• detale mają skomplikowaną geometrię i wymagają równomiernego, łagodnego czyszczenia

Jak rodzaj podłoża ogranicza wybór materiału ściernego?

Podłoże narzuca zasady bezpieczeństwa i jakości.

• Stal nierdzewna. Unikaj wtarcia żelaza. Stosuj śrut nierdzewny, kulki szklane, kulki ceramiczne, czy elektrokorund. Zapewnij czyste obiegi ścierniwa.
• Aluminium i metale nieżelazne. Preferuj kulki szklane, plastik, sodę, drobny garnet. Uważaj na przegrzanie i odkształcenia.
• Stal węglowa. Dopuszczalne są śruty stalowe i elektrokorund, w tym elektrokorund NK Al. FeSi. Dobieraj profil do kolejnych powłok.
• Kompozyty i tworzywa. Wybieraj media organiczne, takie jak łupiny orzecha, kolby kukurydzy lub śrut plastikowy. Pracuj niskim ciśnieniem i małym kątem.
• Drewno. Najczęściej soda, kolby kukurydzy i łupiny orzecha. Zmniejsz energię strumienia.
• Beton i kamień. Twarde, kanciaste media, na przykład garnet lub elektrokorund. Dla kontroli pyłu pomocne jest nawilżanie.

Jak testy próbne pomagają wybrać najlepszą metodę obróbki?

Testy na próbkach pozwalają szybko potwierdzić założenia i uniknąć błędów w produkcji.

• Wykonaj małą strefę testową lub kupon materiałowy.
• Zmieniaj po jednym parametrze na raz, na przykład ciśnienie, odległość, kąt, granulat i ziarnistość.
• Oceń czas czyszczenia, zużycie ścierniwa, czystość i równomierność.
• Sprawdź chropowatość i wygląd, a także przyczepność następnej warstwy.
• Zweryfikuj, czy nie ma wtrąceń obcych cząstek oraz podcięć na krawędziach.

PPH Rewa wspiera testy doborowe i doradztwo techniczne. Pomaga dobrać materiał do procesu i wymagań jakościowych.

Jak ograniczyć ryzyko uszkodzeń podczas pracy z materiałem ściernym?

Profilaktyka jest tańsza niż naprawa detalu.

• Zaczynaj od mniej agresywnego ścierniwa i łagodnych parametrów. Potem zwiększaj energię.
• Utrzymuj mniejszy kąt strumienia przy delikatnych podłożach. Unikaj długiego trzymania dyszy w jednym miejscu.
• Maskuj gwinty, krawędzie i powierzchnie uszczelniające.
• Dobieraj śrut kompatybilny materiałowo, by nie wprowadzać obcych metali.
• Susz powietrze i ścierniwo. Przesiewaj media, by usunąć pył i zanieczyszczenia. Stosuj separację zanieczyszczeń.
• Kontroluj temperaturę detalu podczas pracy ciągłej.
• Stosuj sprawny osprzęt. Zużyte dysze i węże podnoszą agresywność i zużycie.

Jak wprowadzić dopasowane metody ścierne do codziennych procedur?

Stałe standardy przyspieszają pracę i stabilizują jakość.

• Opisz parametry dla typowych zleceń. Dołącz przykłady powierzchni referencyjnych.
• Przeszkol operatorów i wprowadź krótkie listy kontrolne uruchomienia.
• Mierz wyniki. Notuj tempo pracy, zużycie ścierniwa i jakość powierzchni.
• Ustal plan utrzymania ruchu. Wymieniaj dysze, przesiewaj media, czyść układ.
• Korzystaj z recyklingu ścierniw zgodnego z przepisami. PPH Rewa prowadzi odbiór i przerób odpadów poszlifierskich dla określonych ścierniw.
• Współpracuj z dostawcą, który zapewnia laboratorium, doradztwo i powtarzalność dostaw. PPH Rewa działa w oparciu o system zarządzania jakością PN-EN ISO 9001:2015, co ułatwia stabilność procesu, a także posiada własne laboratorium.
• Zapewnij bufor magazynowy. Dostosuj wielkość opakowań do rytmu produkcji.